Düşükler

Hamileliğin kaybı çiftler için çok travmatik bir deneyim olabilir. Araştırmalar, gebelik kaybı yaşayan kadınların beşte birinden fazlasının anksiyete ve depresyon belirtileri gösterdiğini gösteriyor. Tek bir gebelik kaybının bu tür travmatik etkileri olabiliyorsa, tekrarlayan gebelik kaybının (RPL) yıkıcı psikolojik etkilere neden olması muhtemeldir.

Tekrarlayan (Tekrarlayan) düşük, üç veya daha fazla gebelik kaybı olarak tanımlanır. Tek bir hamilelik kaybı yaşadıysanız, olasılıklar, başka bir düşük yapma olasılığınız yoktur. Bununla birlikte, düşükler tekrarlıyorsa ve hamilelikle benzer zaman dilimlerinde yaşanıyorsa, daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulacaktır.

Ele alınması gereken ilk şeylerden biri, hastanın düşük yaptığı zamandır. Farklı gebelik dönemlerinde yaşanan düşükler, farklı faktörlerin göstergesi olabilir. Hasta ilk trimesterden sonra düşük yaptıysa, altta yatan potansiyel bir faktör olarak servikal yetersizlik olasılığı artar. Servikal yetmezlik, jinekoloğunuz tarafından gebelik yokken test yapılarak veya gebelik sırasında yakın takip ile başarılı bir şekilde teşhis edilebilir.

Hasta düşükleri daha erken, ilk trimesterde yaşadığında, diğer olası problemler vurgulanır. Örneğin, gametlerle (cinsiyet hücreleri) ilgili genetik problemler, listedeki birçok nedenden biri olabilir. Sperm kaynaklı DNA problemlerinin erken gebelik kayıplarına neden olduğu bilinmektedir. Benzer şekilde, yaşlanan oositler, gebeliğin ilk 12 haftasında (birinci trimester) daha yüksek gebelik kaybı insidansı ile ilişkilidir. Ayrıca, çiftte belirgin bir belirti göstermeyen ancak üreme sırasında sorunlara neden olan (kromozomal silmeler ve translokasyonlar gibi) kromozomal sorunlar olabilir. Alternatif olarak, kanın pıhtılaşma sorunlarına neden olma eğiliminde olan trombofilik kusurlar oldukça sık düşüklere neden olur.

Tekrarlayan düşüklerin birçok olası nedeni olabilir. Bir hasta birden fazla düşük yaşadığında, aşağıdaki durumlar için değerlendirilmesi mantıklı olacaktır. Her hasta için gerekli testler sizin kesin düşük yapma şeklinize bağlı olarak farklı olabileceğinden, testler herhangi bir sırada sunulmamıştır:

Ardışık Düşüklerin Arkasındaki Nedenler

Tekrarlayan gebelik kayıplarının başlıca nedenleri şu şekilde sınıflandırılabilir:

Tekrarlayan gebelik kayıplarıyla ilişkilendirilebilecek bir dizi yerleşik faktör olsa da, tekrarlayan gebeliklerin neredeyse yarısının nedenleri hala bir sır olarak kalıyor.

Otoimmün faktörler, hormonal problemler ve kan pıhtılaşması ile ilgili problemler birlikte, bilinen tüm nedenlerin neredeyse 70%'sini oluşturur. Bu nedenle, bir kadın birkaç kez düşük yaptığında, test için başlangıç noktası genellikle bu üç alandan birini içerir.

Maliyet önemli bir kısıtlama olduğundan, test maliyeti düşükse bazen daha az yaygın nedenlerle teste başlamak mantıklı olabilir. Örneğin, genetik nedenler RPL'lere ana katkıda bulunanlar olmasa da, bir karyotip testinin maliyeti çok yüksek değildir ve bir karyotip sorunu tespit edilirse, hastalara binlerce dolarlık test tasarrufu sağlayabilir.

1- Düşüklerin Arkasındaki Genetik Faktörler: Tekrarlayan düşük öyküsü olan tüm çiftlere periferik kan karyotiplemesi yapılmalıdır. Anormal bir ebeveyn karyotipinin bulunması, bir genetikçi ile konsültasyonu gerektirecektir. Bir karyotip analizi, kromozomal anormallikler hakkında bilgi sağlayacaktır. Bazı durumlarda, ebeveynlerden herhangi biri, belirgin semptomları olmayan, ancak gebe kalma anında genetik olarak anormal çocuklarla sonuçlanan sessiz bir kromozomal anöploidiye (resiprokal translokasyon gibi) sahip olabilir. Bazı genetik anormallikler, implantasyon öncesi genetik tarama yöntemleriyle taranabilirken, bazıları genetik anormalliğin türüne bağlı olarak alternatif seçeneklerin kullanılmasını gerektirebilir.

Bazı daha nadir durumlarda, düşük, çocuğun cinsiyetine bağlı olabilir. Bazı kadınlar kız çocukları ile sorunsuz doğal gebelikler geçirebilirken diğer gebeliklerinde açıklanamayan çoğul gebelik kayıpları yaşayabilirler. İlk başta, hastalar erkek çocuk sahibi olma ile düşük yapma arasındaki olası bağlantıdan şüphelenmeyebilirler. Bununla birlikte, klinik araştırmalar, X'e bağlı bozukluklar ile erkek bebeklerde düşükler arasında güçlü bir bağlantı olduğunu göstermiştir. Kız çocuklara iki set X kromozomu verilir; biri anneden diğeri babadan gelir, bu nedenle X kromozomlarından herhangi birinde bulunan genlerden birinde mutasyon olursa, mutasyona sahip kromozom inaktive edilebilir ve normal olan diğer X kromozomu aktif kalır, kız çocuğu ise büyüdüğünde hastalıksız bir birey olur. Ancak erkek çocuklara X'in yalnızca bir kopyası verilir ve X kromozomunda bir kusur olduğunda çocuk hastalığı taşır.

Bazı kadınlarda, genetik bir sorun nedeniyle, hastalıklı kromozomun etkisiz hale getirilmesi doğru şekilde yapılmayabilir (çarpık X inaktivasyonu olarak adlandırılır), yani nadiren bazı dişiler de bu X'e bağlı hastalıkları taşıyabilir. Dişiler genellikle erkeklere kıyasla genetik durumun çok daha hafif bir versiyonuna sahipken, X inaktivasyonundaki hatalar nedeniyle bu hastalığa sahip olup çocuklarına da geçirebilirler. Bu X'e bağlı hastalıklardan bazıları erkek çocuklar için ölümcül olabilir, bu nedenle hastalıklı kopyanın anneden alınması, erkek çocukların ciddi şekilde hastalanmasına neden olabilir ve bu da doğal olarak gebelik kaybıyla sonuçlanır.

Kadın hasta X'e bağlı bir hastalığın taşıyıcısıysa ve çarpık X inaktivasyonuna sahipse, o zaman kendini gösteren bir taşıyıcıdır ve erkek çocukları X'e bağlı bir genetik bozukluk riski altındadır. Duruma bağlı olarak, bazı gebelikler düşükle sonuçlanmakta ve bazı çocuklar genetik kusurlarla doğmaktadır. Sorun şu ki, durumun böyle olup olmadığını bilmiyoruz ve X kromozomunda 800'den fazla gen var. Olası bir mutasyon için tüm genleri taramak mümkün değildir. Bir şey, eğer hasta tezahür eden bir taşıyıcıysa, X'e bağlı bir genetik bozukluğu olan bir tür aile öyküsü bekleriz. Örneğin kadın hastanın erkek kardeşi varsa bu genetik bozukluktan etkilenmesi gerekir, yoksa hiç erkek kardeşi olmaz. Bu nedenle, bazı genetik arka plan bilgileri bu noktada bunu ortadan kaldırmak için yararlıdır. Ailede etkilenen erkek var mı (amcalar/büyük amcalar?) Veya muhtemelen ailede benzer düşük kalıpları yaşayan başka kadınlar var mı?

2- Servikal Zayıflık ve Düşükler: Servikal zayıflık, tekrarlayan düşüklerin bilinen bir anatomik nedenidir. Serviksin (veya rahmin boynunun), büyüyen içeriğiyle genişlemesine ve genişlemesine izin veren esnek anatomisi nedeniyle normalde hamilelik boyunca kapalı kalacak kadar güçlü olması beklenir. Aslında, hamilelik boyunca güçlü kalır ve doğuma yakın bir zamanda, başarılı bir bebek doğumu için yeterince genişleyecek şekilde daha yumuşak hale getirmek için özel hormonlar salınır. Yetersiz bir serviks ile, serviks anatomik olarak zayıftır ve bebeği taşıyamaz hale getirir. Tipik olarak, yetersiz bir serviksin neden olduğu düşük, gebeliğin on altı ila yirmi dört haftası arasında gerçekleşir.

3- Endokrin (Hormonal) Faktörler ve Düşükler: İnfertilitede endokrin faktör terimi, esas olarak adet döngüsü bozukluklarına (oligomenore, primer veya sekonder amenore) yol açan yumurtlamanın yokluğuna ve daha az yaygın olarak luteinize olmamış yırtılmamış folikül durumuna atıfta bulunur. Oligomenore veya amenore vakalarında, yardımcı gebe kalma tekniklerinin kullanımından kaçınılarak, geleneksel ovulasyon indüksiyon yöntemleriyle tatmin edici sonuçlar elde edilebilir. Bazı durumlarda, IVF tedavisi daha arzu edilen sonuçların elde edilmesine yardımcı olabilir ve bazı durumlarda, oosit kalitesi bir sorun gibi görünüyorsa, yumurta donasyonu ile IVF bir seçenek haline gelir.

4- Bağışıklık Faktörleri, Kan Pıhtılaşması ve Düşükler: Bunlar Antitiroid antikorları, Antifosfolipid sendromu, Alloimmün faktörleri içerebilir. Yapılabilecek testler var. Bazı durumlarda, embriyo transferi sırasında bağışıklık sisteminizin tepkisini bastırmanın, implantasyon başarısızlığı ve çok erken bir düşük yapma olasılığını azalttığını bulduk.

Aktif protein C direnci (en yaygın olarak faktör V Leiden gen mutasyonuna bağlı), protein C/S ve antitrombin III eksiklikleri, hiperhomosisteinemi ve protrombin gen mutasyonu dahil olmak üzere kalıtsal trombofili kusurları, sistemik trombozun yerleşik nedenleridir. Tanı koymak için bir trombofili gen panelinin değerlendirilmesi gerekir. Sistemik bir tromboz, hastanın kan pıhtılaşması ile ilgili problem yaşadığı bir durumu ifade eder. Thorombophilia, hiper pıhtılaşabilir bir durum başlatır ve bu da embriyo implantasyonu bölgesindeki kan damarlarında tromboza (pıhtılaşmaya) yol açarak gebeliğin başarısız olmasına neden olur. Daha sonra, kan pıhtılarının bebeğin dolaşımına girebileceği ve muhtemelen kalbini durdurarak düşük yapmasına neden olabileceği plasenta kan dolaşımında da gerçekleşebilir. Trombofili sorunları, ilk trimesterde meydana gelen tekrarlayan düşüklerin en yaygın nedenidir. Trombofilik kusurların tedavisi, gebe kalmadan önce ve sonra düşük doz aspirin, ardından gebe kaldıktan hemen sonra düşük molekül ağırlıklı heparin (kan sulandırıcılar) kullanmaktan oluşur. Tüp bebek döngüleri sırasında bazen daha ciddi vakalarda embriyo transferinden önce kan sulandırıcı ilaçlar başlanabilir. Bir trombofili kusuru şüphesi varsa, aşağıdaki testler soruşturmanın ilk adımıdır:

Faktör V Leiden
Faktör II
MTHFR C677T
MTHFR A1298C
PAI 1
Protein S aktivitesi
Protein C aktivitesi

5- Enfektif Ajanlar ve Düşükler: TORCH (Toxoplasma gondii, Rubella, Cytomegalovirus ve Herpes simplex) taraması, tekrarlayan düşüklerin nedenini araştırırken yardımcı olabilir. Bu enfeksiyonlar genellikle tek bir düşüğe neden olur ve tekrarlayan düşüklere katkıda bulunmaz. Aktif bir enfeksiyon ile geçmiş bir enfeksiyon arasında ayrım yapmak önemlidir. TORCH enfeksiyonlarını test etmek için kullanılan iki tür antikor testi vardır. Bunlar IgG ve IgM immünoglobülinleridir (antikorlar). Bu iki immünoglobulin arasındaki temel fark, maruz kalma süresiyle ilgilidir. IgM antikorları, vücutta hastalığa maruz kaldıktan hemen sonra yaygın olarak bulunur ve bu da aktif enfeksiyonu gösterir. IgG antikor üretimi, vücudun enfeksiyona karşı uzun vadeli yanıtıdır. Örneğin, bir kişi Toksoplazmoz enfeksiyonuna maruz kaldığında, maruz kaldıktan hemen sonra kan testinde yüksek IgM antikorları olacaktır. Bu anında yanıttır. Bununla birlikte, bir kez bir enfeksiyona maruz kalındığında, kişi, enfeksiyondan aylar sonra daha uzun vadede meydana gelen IgG antikorları geliştirerek buna karşı uzun süreli bir bağışıklık da kazanır. IgM mevcut bir enfeksiyonun bir göstergesiyken, bir IgG hastalığa yakın zamanda veya geçmişte maruz kaldığınızı gösterir ve kişinin enfeksiyona karşı bağışıklığı olduğunu gösterir. Aktif enfeksiyonu (yüksek IgM antikorları) olan hastalar için, fırsatçı bakterilere karşı bir dizi antibiyotik kullanmanızı ve IVF tedavisine geçmeden önce enfeksiyonun artık aktif olmaması için birkaç hafta beklemenizi öneririz. IgM testi negatif çıkan IgG pozitif antikorları olan hastalarda bağışıklık vardır ve başka bir işlem gerekmez.

Bu sayfada düşüklerin olası nedenlerini özetlemeye çalışmış olsak da, bu özet ile durumunuzu teşhis etmeyi düşünmüyoruz. Durumunuzun daha uygun bir teşhisi ve tekrarlayan düşüklerinizin olası nedenlerinin kapsamlı bir şekilde araştırılması için, düşüklerle olan geçmişinizi kapsamlı bir şekilde analiz etmek ve buna göre bir eylem planı belirlemek önemli olacaktır.

Farkındalığı artırmak için lütfen bu bilgiyi sosyal medyada paylaşın!